Leeuw op voetbalschoenen

Het is alweer eventjes geleden, maar ook hier in Zuid-Afrika hebben we de EK op de voet gevolgd. In de pool van het Holy Cross Ziekenhuis had ik van te voren uiteraard Nederland Europees Kampioen laten worden, in de finale tegen de Duisters. Toen nog niet wetende dat het op een EKater zou uitdraaien. Maar hoe is het zover kunnen komen?

Voor de eerste wedstrijd tegen de Denen waren we met z'n allen naar Durban afgereisd. Toevallig was er diezelfde dag ook een belangrijke rugbywedstrijd tussen Engeland en de Springbokken van Zuid-Afika. En we hadden kaartjes bemachtigd voor in het rugbystadion, dat pal naast het speciaal voor de WK gebouwde voetbalstadion ligt, prachtig aan zee gelegen. Mijn Engelse collega's hadden traditioneel maskers op van de koninklijke familie: Queen Elisabeth en haar man Prince Philip, en ik was alvast helemaal in het oranje, maar met een Zuid-Afrikaanse muts en vlaggetje. HUP BOKKIES!! Natuurlijk luidkeels het volkslied meegezongen: Nkosi sikelel' iAfrika!! Tijdens de rust ontsnapte ik met Jelleke uit het stadion, op zoek naar een cafeetje in de buurt om de voetbal te kijken, maar overal waar we binnen kwamen gestormd zaten ze rugby te kijken. Toen in volle sprint de Durbanse heuvels opgerend naar het huis van Alice, en we waren bij-na op tijd, alleen het Wilhelmus gemist. Hoe het verder afliep weten we helaas, daar kon zelfs mijn authentieke springbok-Wir sind die Holländer-dans in de rust niets meer aan veranderen. Gelukkig hadden wel de Bokkies gewonnen.

De volgende wedstrijd tegen de Duisters gingen we thuis in Isilimela kijken. Speciaal voor de hele sportzomer hadden Jos en ik een schotel en televisie gekocht om zo een thuisbioscoop te creëren. Gelukkig had ik toen in naar Afrika afreisde mijn backpack volgeladen met oranje attributen en mijn Engelse en Zuid-Afrikaanse collega's werden dan ook in het oranje gehesen. Onze katten zijn al oranje van zichzelf, dus een brilletje volstond. Het hele huis had ik volgehangen met vlaggetjes en ballonnen, en alle Oranje hits werden afgedraaid. Hup Holland Hup. Aaaaaanvaalleeeeehh!!! Ja, we waren er helemaal klaar voor. Maar ook helaas hier stond de Oranje Leeuw in z'n hempie... 1-2, zijn we er toch ingetuind!

Maar het kon nog, als we ruim van de Portugezen zouden winnen. Met dat laatste sprankje hoop in gedachte, besloot ik last-minute naar Johannesburg te vliegen om daar met Jelleke en Manuela de wedstrijd te gaan bekijken in het enige echte Holland Heineken Huis. Twee jaar daarvoor hadden we er nog de WK-finale gespeeld en in voetbal is alles mogelijk. Als hun een geitenkaas op links is, en je er op een gegeven moment een paar meer in hebt liggen als hun -je moet wel scoren anders ken je niet winnen- dan zouden we toch nog door zijn. Dat is logisch. En even leek het toch goed te komen: 1-0 voor Holland en het HHH stond op z'n kop. Maar helaas mocht het allemaal toch niet zo zijn. Ik heb m'n oranje hoed, sloffen en bavariajurkje inmiddels weer opgeborgen voor over twee jaar in Brazilië met Loewietje. En gelukkig hadden we toch nog een mooie sportzomer met Ranomi, Ebke en de hockeydames!

Wir sind die Holländer
Wir kommen mit sien allen
Wir kommen lekker ballen
um die gouwe COUPE!!

Jafrikaan