Epic amazeballs weekendjes

De Leeuw is terug op Afrikaanse bodem. En sinds zijn komst zijn de weekendjes weg nóg epischer geworder. Of, zoals ze hier zeggen: totes amazeballs!! Rrrraaaaaoow!!!

Het eerste weekend was in Mkambathi Nature Reserve, waar je zebra's en springbokjes kunt spotten en één verdwaalde leeuw. Maar in plaats van op safari te gaan, gingen we -net als vorig jaar- met alle verzamelde artsen uit de buurt een wandeling maken naar de waterval die direct in de oceaan uitkomt. Deze keer slipte er iemand echter over het randje, en bleef halverwege de waterval vast zitten. Meteen werd er een reddingsplan opgezet: sommigen gingen touw halen, anderen bleven achter om moed in te spreken en weer anderen (ik) rende tussen de wilde dieren door om een helicopter te halen. Maar eind goed, al goed: hij kwam er weer levend uit en 's avonds dansten we op "don't go chasing waterfalls" van TLC....

De Africa Cup of Nations werd dit jaar in Zuid-Afrika gehouden en op woensdagochtend besloot ik een "van overbeekje" te doen. Dit kan hier twee dingen betekenen: óf een springfotootje maken, het liefst met de zelfontspanner, óf een last-minute tripje maken around the world. Ik belde mijn goeie collega en vriendin Jelleke, die ik net had helpen verhuizen van Holy Cross naar Canzibe, en ieder afzonderlijk raceten we naar Durban, waar onze jongens -bafana bafana- 's avonds zouden spelen tegen Angola. Net op tijd bereikte ik het stadion en kon nog net twee kaartjes op de zwarte markt op de kop tikken, zodat we de hele tweede helft konden zien. We wonnen met twee-nul, en bliezen hard op de vuvuzela!!

Mijn Curaçaose vrienden Anne en Jo (Don Choco) maakten een tripje door Zuid-Afrika en ik reed gezellig een paar daagjes met ze mee. In het Mlilwane National Park in Swaziland waren ze heel ongelukkig in een plasje gereden, waar ook krokodillen zaten! Gelukkig konden ze eruit getakeld worden voordat ze werden opgegeten. In Landrover-kolonne reden we langs de Wild Coast richting -ginder aan de einder- Port St Johns. Daar gingen we kanoën en braaien op het strand, maar de vraag bleef natuurlijk: "zitten hier ook krokodillen??".

Thank God it's Friday!! Na een week hard werken is het altijd weer fijn als het vrijdag is en het (epische) weekend weer voor de deur staat. Van de twee lieftallige co-assistentes die in het Rietvlei Hospital op bezoek waren, genaamd Henk en Gerrit (!), leerden we dat de beste manier om het in te luiden is om keihard mee te blèren met Katy Perry: "TGIF, TGIF, TGIF!!!" , zoals bij:

De Surfer's Challenge in Chintsa, een hardloopwedstrijd over het strand, waar je ook kolkende rivieren moet overzwemmen (tussen de haaien door), maar wel als beloning met een vers bereide gin-tonic aan de finish; disco-volleybal bij Khululeka, waar de eigenaar Armin 's avonds begon "paars te gaan dragen"; hiken langs de Wildcoast van Port St John's naar het Mpande beachhouse voor verse mosselen en oesters , dansen op de porch met elastieke Dom (shout!) en een echte transkei pubquiz van het illustere duo Kas/Gooren; een weekendje Khotso met wandelen, powerpoints, hagelstenen en paardrijden; en het lange paasweekeinde vierden we met "all you can eat"- prawns.

Het meest bijzondere babybezoek vond plaats bij Bulungula, een mooie backpacker's lodge aan een riviermonding aan de Wildcoast. Onze goeie vriendin Jet had er net een bijna negenponder(!) uitgeperst en we wilden die flinke spruit wel eens zien. Precies tussen Bulungula en Madwaleni, het ziekenhuis waar Jet en Mark werken, loopt een riviertje en daar hadden we afgesproken. Wij te voet en met een roeibootje en Jet en Ymke in de auto. Op het nabijgelegen strand aten we een heerlijk boternootsoepje en mochten we de wolk bewonderen! Als kadootje had ik een rompertje van Nelson Mandela gegeven. Op de groei!

Veel van onze weekenden gaan we naar Durban, de multiculturele badplaats in Kwazulu-Natal. Bij de lokale backpackers: Happy Hippo, en de lokale strandtent: Moyo, worden we al herkend. Soms is het ook wel weer even lekker om in de stad te zijn om te shoppen, te flaneren over de boulevard en 's avonds het uitgaansleven in te duiken in de meest uiteenlopende tenten. Maar een bezoekje aan Durban is niet compleet zonder een African samoosa platter en een Moyo mojito.

Mijn verjaardag vierden we in Kaapstad met de mannen, met een dubbel van overbeekje: een last minute tripje en een springfotootje op de Kaap. Twee weken later vierde ik het nog eens dunnetjes over met een sardien run -wederom NEVER ACT LIKE PREY- waar we een paar breechende walvissen zagen, en de sardientjes meer gevoed hebben dan gezien.. Maar het werd afgesloten met een gezellig feestje op de Kraal beach en als hoogtepunt; de menselijke piramide op het strand!

Volgende keer alles over het werk in Isilimela, anders zou je nog het idee kunnen krijgen dat ik nooit werk ;-) en over mijn recente roadtripje naar de Kalahari en Lesotho. Maar eerst ben ik op weg naar huis: een weekje tropisch Nederland en een weekje tropisch congres in Kopenhagen.

Sharp sharp!! Groetjes van Jafrikaan