Long Walk to Freedom
Blijf op de hoogte en volg Jan
23 Juni 2012 | Zuid-Afrika, Port Saint John’s
Al bijna een jaar in Zuid-Afrika. Waar blijft de tijd? Er is ook zo veel gebeurd. Zoals in mijn vorige stukje al beloofd, hierbij een kleine update van enkele weekendjes weg.
Over de hele wereld zijn er maar een paar watervallen die direct in de oceaan uitkomen, en eentje daarvan ligt in het Mkambathi Nature Reserve aan de Wild Coast. Hier waren we met een hele groep tropenarten en -zusters uit alle ziekenhuizen in de omgeving (Holy Cross, Madwaleni, Isilimela en uit Kwazulu Natal) neergestreken voor een weekendje. Na een lange walk on the wild side, eeh coast, tussen de zebra's, hartebeesten en bavianen aan de ene kant en hoge golven aan de andere kant, zagen we de Horse Shoe Falls liggen. Via een glibberig en steil klimmetje bereikten we het eerste plateau voor een verfrissend duikje in de waterval. Wel oppassen dat je niet de oceaan in wordt gespoeld! 's Avonds na de nodige Gin&T's, lekker koloniaal, spelletjes rond het kampvuur met als hoogtepunt: Twister op het strand onder het licht van de supermaan, die dat weekend heel dicht bij de aarde stond.
Als een zichzelf beetje respecterend tropenarts heb ik inmiddels mijn eerste tropische ziekte doorgemaakt: Rickettsia oftewel African tick bite fever, die je krijgt na een tekenbeet. Tijdens de Mkambathi hike was ik gebeten op mijn rug en ik ontdekte de teek pas een dag later op het strand, waar mijn collega's hem vakkundig rechtsdraaiend hebben verwijderd. Een week later werd het een zwart korstje (eschar) en kreeg ik pijnlijke lymfklieren onder mijn oksel. Iedereen die hier is, maakt wel een episode door. Maar wees niet bang, met een weekje doxycycline ben je zo weer boven Jan!
Een ander weekendje waren we in Hogsback, een soort sprookjesbos in de bergen, waar JRR Tolkien als kind vaak kwam en waarvan wordt gezegd dat hij daar zijn inspiratie voor Lord of the Rings opdeed. Wij sliepen in "Away with the Fairies"-backpackers met uitzicht over de bergen. Tijdens de wandeling waanden we ons net een paar Hobbits die een ommetje maakten door the Shire. Onderweg nog even in het hoogste bad van Afrika gezeten en in een boomhut ontbeten. Al met al een very precious weekend.
In de Drakensbergen was ik met mijn collega Jelleke een weekendje in een luxe resort. Na een uitgebreide lunch besloten we nog even een wandelingetje te gaan maken. We kregen een kaartje mee, en ik nam mijn verrekijker, kompas en survivalboekje mee, want je weet maar nooit.. We besloten naar de Echo Cave te klimmen, een mooi rondje van anderhalf uur met duidelijke paden en bewegwijzering. Een bejaarden-hikeje zogezegd. Onderweg zagen we een paar luipaardcamera's hangen die 's nachts een foto nemen als er een luipaard langsloopt. Terwijl het een beetje begon te miezeren en schemeren bereikten we de Echo Grot bovenop de berg. Alleen nog even naar beneden lopen en we zouden weer thuis zijn. Maar ergens raakten we het pad kwijt. En plotseling zaten we in een dichtgegroeid bos met steile afgronden. Ondertussen was het al behoorlijk donker geworden en koud. Het zou die nacht min vijf worden, dus in een grot slapen was ook geen optie. Of opgegeten worden door een luipaard. We hadden geen zaklampje bij ons, maar door de bliksemschichten konden we toch af en toe wat zien. Met ons survivalinstinct en de wijze lessen van Bear Grills, besloten we weer terug omhoog te klimmen naar de Echo Cave en vanuit daar het oude pad naar huis volgen. Pas na 7 uur klauteren door de bergen en bossen, en onder de schrammen en blauwe plekken, bereikten we als twee echte survivallers weer het resort. Een Long Walk to Freedom. Na een snelle douche waren we nog net op tijd voor een biertje bij de openhaard voordat de bar dichtging. Proost op het leven! En ik hoop dat de luipaardcamerasnapshots goed gelukt zijn ;-)
Mijn laatste weekendje weg was naar de Tsitse Falls, in de bergen achter uMthatha aan de zuiderlijke uitlopers van de Drakensbergen. Lekker in de middle of nowhere en we waren ook de enige gasten in de familiebackpackers met ons eigen rondevelletje. De eigenaar met de mooie naam Jan Adriaan had in dit gebied ooit gekayakt en zag het boerderijtje en besloot het te kopen en een hostelletje op te richten. Lekker in de middle of nowhere, zonder electriciteit of stromend water, maar met een watervalletje in de achtertuin! En daar kan je aan een kabel hangend naar de andere kant roetsen: zipplinen. Heel leuk< maar je moet wel op tijd afremmen, anders stoot je je hoofd. Op de terugweg door de bergen zagen we sneeuw! Jaaa, het heeft gesneeuwd in Zuid-Afrika en dat terwijl het in Holland tropisch warm is.
Het is een omgekeerde wereld.
Jafrikaan
Over de hele wereld zijn er maar een paar watervallen die direct in de oceaan uitkomen, en eentje daarvan ligt in het Mkambathi Nature Reserve aan de Wild Coast. Hier waren we met een hele groep tropenarten en -zusters uit alle ziekenhuizen in de omgeving (Holy Cross, Madwaleni, Isilimela en uit Kwazulu Natal) neergestreken voor een weekendje. Na een lange walk on the wild side, eeh coast, tussen de zebra's, hartebeesten en bavianen aan de ene kant en hoge golven aan de andere kant, zagen we de Horse Shoe Falls liggen. Via een glibberig en steil klimmetje bereikten we het eerste plateau voor een verfrissend duikje in de waterval. Wel oppassen dat je niet de oceaan in wordt gespoeld! 's Avonds na de nodige Gin&T's, lekker koloniaal, spelletjes rond het kampvuur met als hoogtepunt: Twister op het strand onder het licht van de supermaan, die dat weekend heel dicht bij de aarde stond.
Als een zichzelf beetje respecterend tropenarts heb ik inmiddels mijn eerste tropische ziekte doorgemaakt: Rickettsia oftewel African tick bite fever, die je krijgt na een tekenbeet. Tijdens de Mkambathi hike was ik gebeten op mijn rug en ik ontdekte de teek pas een dag later op het strand, waar mijn collega's hem vakkundig rechtsdraaiend hebben verwijderd. Een week later werd het een zwart korstje (eschar) en kreeg ik pijnlijke lymfklieren onder mijn oksel. Iedereen die hier is, maakt wel een episode door. Maar wees niet bang, met een weekje doxycycline ben je zo weer boven Jan!
Een ander weekendje waren we in Hogsback, een soort sprookjesbos in de bergen, waar JRR Tolkien als kind vaak kwam en waarvan wordt gezegd dat hij daar zijn inspiratie voor Lord of the Rings opdeed. Wij sliepen in "Away with the Fairies"-backpackers met uitzicht over de bergen. Tijdens de wandeling waanden we ons net een paar Hobbits die een ommetje maakten door the Shire. Onderweg nog even in het hoogste bad van Afrika gezeten en in een boomhut ontbeten. Al met al een very precious weekend.
In de Drakensbergen was ik met mijn collega Jelleke een weekendje in een luxe resort. Na een uitgebreide lunch besloten we nog even een wandelingetje te gaan maken. We kregen een kaartje mee, en ik nam mijn verrekijker, kompas en survivalboekje mee, want je weet maar nooit.. We besloten naar de Echo Cave te klimmen, een mooi rondje van anderhalf uur met duidelijke paden en bewegwijzering. Een bejaarden-hikeje zogezegd. Onderweg zagen we een paar luipaardcamera's hangen die 's nachts een foto nemen als er een luipaard langsloopt. Terwijl het een beetje begon te miezeren en schemeren bereikten we de Echo Grot bovenop de berg. Alleen nog even naar beneden lopen en we zouden weer thuis zijn. Maar ergens raakten we het pad kwijt. En plotseling zaten we in een dichtgegroeid bos met steile afgronden. Ondertussen was het al behoorlijk donker geworden en koud. Het zou die nacht min vijf worden, dus in een grot slapen was ook geen optie. Of opgegeten worden door een luipaard. We hadden geen zaklampje bij ons, maar door de bliksemschichten konden we toch af en toe wat zien. Met ons survivalinstinct en de wijze lessen van Bear Grills, besloten we weer terug omhoog te klimmen naar de Echo Cave en vanuit daar het oude pad naar huis volgen. Pas na 7 uur klauteren door de bergen en bossen, en onder de schrammen en blauwe plekken, bereikten we als twee echte survivallers weer het resort. Een Long Walk to Freedom. Na een snelle douche waren we nog net op tijd voor een biertje bij de openhaard voordat de bar dichtging. Proost op het leven! En ik hoop dat de luipaardcamerasnapshots goed gelukt zijn ;-)
Mijn laatste weekendje weg was naar de Tsitse Falls, in de bergen achter uMthatha aan de zuiderlijke uitlopers van de Drakensbergen. Lekker in de middle of nowhere en we waren ook de enige gasten in de familiebackpackers met ons eigen rondevelletje. De eigenaar met de mooie naam Jan Adriaan had in dit gebied ooit gekayakt en zag het boerderijtje en besloot het te kopen en een hostelletje op te richten. Lekker in de middle of nowhere, zonder electriciteit of stromend water, maar met een watervalletje in de achtertuin! En daar kan je aan een kabel hangend naar de andere kant roetsen: zipplinen. Heel leuk< maar je moet wel op tijd afremmen, anders stoot je je hoofd. Op de terugweg door de bergen zagen we sneeuw! Jaaa, het heeft gesneeuwd in Zuid-Afrika en dat terwijl het in Holland tropisch warm is.
Het is een omgekeerde wereld.
Jafrikaan
-
20 Augustus 2012 - 16:33
Lucas:
Hoi Jan,
Wat een mooie verhalen weer!
Ik werd net gebeld door je verzekeringsmaatschappij dat bij deze je levensverzekering per direct is opgezegd. Het werd hen iets te link allemaal ;)
groetjes
Lucas
-
20 Augustus 2012 - 18:45
Stef:
Jan wat een verhalen weer! Balen van die teek maar gelukkig is dat allemaal goed afgelopen! leuke fotos ook:)
Groetjes van joske ook xx -
20 Augustus 2012 - 18:50
Fast Josh:
Ik heb het gelezen, super vet ouwe, maar ik kan het niet alles begrijpen. Tot snel mi amigo.
-
24 Augustus 2012 - 11:59
Viola:
Hoi Jan!
Zeg die brug in Tsitsikamma en de Drakensbergen komen me wel heel bekend voor!
Was je daar zo'n 8 jaar geleden niet ook al eens?
Groetjes Viola -
30 Augustus 2012 - 18:04
Flo:
Jannie, weer enkele lachen niet kunnen onderdrukken. Ik begin 10 sept met de NTC. Groeten! -
05 September 2012 - 23:10
ML::
Het is maar goed dat ik dit allemaal achteraf hoor en zie en het allemaal niet zelf hoef te doen en ondergaan. Wel weer mooie avonturen. Ik ben het met Lucas wel eens dat de verzekeringsmaatschappij gaat afhaken. Groetjes en succes met je stethoscoop, ML
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
