Kaap die Goeie Hoop voor 2012

Gelukkig nieuwjaar vanuit Zuid-Afrika!!

Oud&nieuw hadden we besloten om in Kaapstad te vieren, maar voor het zover was moest er met Kerstmis gewerkt worden. Hier betekent dat alleen niet zoals in Holland familiediner en liedjes rond de kerstboom. Iedereen heeft net z'n uitkering gehad, is terug thuis uit de mijnen en het is mooi weer, kortom: dé ideale gelegenheid voor de amaXhosa voor drankpartijen en feesten in de lokale shabeen-café of op het strand, die tradioneel eindigen in massale steekpartijen, beschietingen, berovingen en verkrachtingen. Ja, zo vieren ze hier de Kerst... En ik was het hele weekend "on call". De doorgaans zo rustige OPD van het ziekenhuis was veranderd in een bloedbad. Terwijl ik zeker honderd hechtingen in een man aan het zetten was, kwam er een jongen ogenschijnlijk ongedeerd binnengelopen , maar toen hij zich omdraaide bleek er een mes diep in z'n schouderblad vast te zitten. Een andere jongen was in z'n borst gestoken, door het gat spoot een fontijn van lucht en bloed, terwijl z'n vriend naast hem een kogel had opgevangen. In z'n grote teen.. Echte war-surgery, I love it.

Op 29 december vertrokken Josh en ik na het werk in de Landrover richting Kaapstad, een roadtripje van slechts 1250 kilometer. Het is één lange weg, de N2, die helemaal langs de Zuid-Afrikaanse kust loopt. Onderweg passeer je de Garden Route, een prachtig en héél toeristisch stukje kust- met plaatsjes als Mosselbaai, Stormsrivier, Oudtshoorn en Plettenberg Baai, waar we af en toe stopten voor een duikje in zee. In Stilbaai ontmoetten we Marnus, de Zuid-Afrikaanse student die daar op vakantie was, voor lunch: een heerlijke yellow-tailed catch-of-the-day visje. Soms is de reis ook de bestemming.

Uiteindelijk kwam Kaapstad dan in zicht. Ik was aan het rijden -Josh lag even een uiltje te knappen- toen er een lampje ging branden: lege tank!! en toen schee de Landrover ermee uit. Ai dios! De 110 liter tank héélemaal leeggereden... Het ging ook zo snel, voor m'n gevoel hadden we net getankt. Stom, stom, stom! En een dieselmotor helemaal leegrijden, zo zei de Zuid-Afrikaanse wegenwachtman een uurtje later, terwijl hij er 10 litertjes diesel ingooide, moet je noóóit doen. De diesel moet de motor namelijk ingepompt worden, bloeden moet-ie! (zoals dat blijkbaar heet). Om middernacht reden we eindelijk Kaapstad binnen, met de Landrover.. achterop een sleepwagen.. Niet de heroïsche entree zoals ik me had voorgesteld. De volgende morgen kregen we hulp van een Congolese mechanichien, die de motor aan het bloeden kreeg, maar nog niet aan het starten. De enige oplossing was een zogenaamde "jump-start". Een paar toevallige passanten duwden de zware Landrover het hoekje om waar die op Longstreet, de drukste straat van Kaapstad, lekker vaart kreeg de heuvel af, met mij achter het stuur. In z'n 3, koppeling langzaam op laten komen...ik zag de auto's voor me al stoppen bij het volgende stoplicht.. en bij de derde poging: VROEMM!!! Yessss!!!! De party kon beginnen!!

Het was inmiddels al oudjaar en een prachtige zonnige dag. Om de ellende van de afgelopen uren te vergeten, besloten we aan de andere kant van de Tafelberg in het mondaine Camps Bay naar het strand te gaan. Palmbomen, cocktails, heel veel mensen op het strand, maar niemand in zee. Vreemd, dachten we nog, maar enthousiast doken we het water in. Ai caramba, KOUD!!!! Dit is natuurlijk de Atlantische Oceaan, en die is zeker 10 graden kouder dan de Indische waar wij meestal in zwemmen. Net als alle haaien trouwens, die zijn ook niet gek. Wel heel verfrissend! Inmiddels waren Stefanie&Simone ook in Kaapstad aangekomen met de boyfriends en 's avonds gingen we terug naar Camps Bay voor de nieuwjaarsparty. Om half twaalf kwamen we een ultrahippe strandtent binnen en ik bestelde meteen een hele mooie fles champagne -in de herrie kon ik de prijs niet goed verstaan, ook maar beter bleek achteraf- precies op tijd om 2012 in te luiden. Happy newyear!!

1 januari. Altijd een zware dag.. We besloten naar Kaap de Goede Hoop te gaan om even uit te waaien. Een lekker stukje rijden, je passeert Muizenberg, Vishoek en allerlei leuke kleine huisje in oud-Hollandse stijl. Bij de Kaap ontmoeten de twee oceanen elkaar, dacht ik, maar dat blijkt eigenlijk een stukje verderop bij Kaap Agulhas te gebeuren. Het is een national park en er lopen zebra's, bavianen en volstruisen (struisvogels) rond. Ik herkende het nog van 7 jaar geleden, toen ik co-schap deed in het Tijgerberg Hospitaal in Stellenbosch. Nog even een zelfde fotootje genomen bij het bordje "Kaap die Goeie Hoop, die mees suidwestelike punt van die vasteland van Afrika". Op de terugweg reden we over de net geopende en uit de rotsen gehakte "Chapman's Peak" weg die eindigt in Hout Baai, waar we allemaal een "African Feast" bestelden. Met volstruisbiefstuk!

De volgende dag om 4 uur op, en het hele stuk in één keer weer teruggereden naar huis. Net voor het donker kwamen we weer aan in rural Isilimela. Sow, wat een trip voor een lang weekend, maar het was het zeker waard.

Ndikunqwenelela iNyibidyala emnandi, die beste wensen&goeie hoop voor 2012!!

Jafrikaan