Bobbejaan-spinnekop
Door: Jan van Overbeeke
Blijf op de hoogte en volg Jan
18 November 2011 | Zuid-Afrika, Pretoria
Molo molo molo! Het is Jafrikaan aan de Wildcoast.
Ik heb een nieuwe hobby: vissen! En ik leer het van "die beste": Marnus Lamprecht -alias de Professor- vijfdejaars geneeskundestudent uit Tijgerberg Hospital, en opgegroeid op een boerderij in het pitoresque Robertson, een dorpje in de wijngaarden net buiten Kaapstad. En zoals het een goeie Afrikaner betaamd: ingegoten -met die paplepel!- met braaien, vlees, biltong en... vissen. Het is net zoals fietsen of schaatsen in Holland, je doet het van jongs af aan.
In het weekend besloten we te gaan vissen bij de Kraal. Met een paar verse sardienes uit Port St Johns in de achterbak als aas gingen we op pad, alleen bedacht ik me onderweg dat er iets ontbrak... een hengel! Hoe kon ik dat nou vergeten? Gelukkig kon ik er eentje lenen van Dylan, de eigenaar van de Kraal. In ontstuimig weer klauterde we vervolgens over de steile kliffen van de Wildcoast, terwijl in verte de walvissen hoog uit het water sprongen, totdat Marnus een geschikte visplek gevonden had. Na een paar instructies van de master over de swiffel, de zinker, de haak en de vislijn, gooide ik m'n eerste hengeltje uit: meteen vast achter een rots.. Ai dios! Ik kon gaan zwemmen (tussen de haaien) om de haak los te maken. Maar bij de volgende worp had ik meer geluk: beet!! Enthousiast haalde ik m'n lijn in en het bleek een tropische aal te zijn, die m'n halve sardien had ingeslikt. Ik heb m maar teruggegooid, want hij zag er wat giftig uit. Het bleek wel het enige te zijn wat we dat weekend zouden vangen, ondanks de hulp van wat lokale visjongetjes die ons voor vijf rand 2 verse visjes gaven als levend aas. Ook bij het riviertje dat uitkomt bij ons strand Mpande wilden de vissen niet bijten.. Wel een krabbetje gespiest, die op de braai belandde. Evenals de meegebrachte JAN-boerenworst, mmmm!!
Het volgend weekend heb ik in Durban m'n eigen hengel gekocht, en ook eentje voor Josh, samen met allerlei handige visspulletjes en -attributen, zoals een viskoffertje en twee driepuntskrukjes. Op maandag waren we vroeg klaar in het ziekenhuis en het was stralend visweer, dus haastten we ons gedrieën naar het strand met de nieuwe hengels, een koelboxje vol Castles en wat kooltjes om alle versgevangen vis te kunnen braaien op het strand. Omdat de sardientjes op waren, gebruikten we kleine versgevangen krabbetjes als aas. Maar de vissen trapten er niet in..O whale ehh well, het is toch wel heel leuk&ontspannend dat vissen:-) Het weer kan hier trouwens plots veranderen en in de avondschemering werden we verrast door een tropische wolkbreuk die het braaivuurtje meteen doofde. Kletsnat en in het donker staken we de rivier over op weg naar de auto, om vervolgens in de auto totaal vast te komen zitten op de modderige heuvels van de Kraal. Gelukkig kregen we hulp van een lokaal jongetje die een alternatieve route wist en met veel moeite konden we de auto over alle heuvels duwen. Hij kreeg 10 rand voor z'n goeie hulp. Drijfnat en helemaal zwart van het opgespatte modder kwamen we thuis. Wat een avontuur voor de maandag, of zoals Marnus zei: "N lekker hengel, toe nat gereen en toe vasgesit...".
In het ziekenhuis gaat alles nog steeds lekker z'n gangetje. We zijn nog met vier dokters over en er zijn dus deze maand vier studenten uit Kaapstad, dus ieder heeft z'n eigen co. Baie gezellig en ze weten&kunnen al superveel. En ook goed voor m'n Afrikaans. De kleine verschillen zijn baie snaaks (heel grappig): een nijlpaard is een seekoei, een ei is een eier en een kip is een hoender. Ik doe deze maand de maternity afdeling, dus dat betekent veel "babagies vang" en echo's maken. Het is er een gezellig hoenderhok.
Ons huis begint ook al steeds gezelliger te worden, door het planten van een palmen- en kruidentuin en door alle komst van allerlei onverwachts bezoek. Zo lopen de huisdieren van Maartje vaak de heuvel op om bij ons te komen buurten: Lodewijk de kat en Daisy de hond met dochtertje Shoupet. En we hadden laatst nog een bezoeker... midden in de nacht werd ik wakkergeschrikt door een hoge angstschreeuw. Op de gang kwam ik Josh tegen, die iets in z'n ooghoek had zien bewegen toen hij op de wc z'n boekje zat te lezen. Het bleek een spin te zijn ter grootte van mijn hand. Het glas dat we over hem heen zette paste ook maar net.. En hij bleek ook nog op water te kunnen lopen, toen we m probeerde door te spoelen. Brrr... elke keer als ik nu op de pot zit kijk ik even achterom of hij niet in m'n bil gaat bijten. Toen ik de foto van hem de volgende ochtend bij de overdracht liet zien, herkende Marnus het als een bobbejaan-spinnekop. "Nie dodelijk nie, maar mens kan wel van opswel". Het lijkt wel Afrika!
Jafrikaan
Ik heb een nieuwe hobby: vissen! En ik leer het van "die beste": Marnus Lamprecht -alias de Professor- vijfdejaars geneeskundestudent uit Tijgerberg Hospital, en opgegroeid op een boerderij in het pitoresque Robertson, een dorpje in de wijngaarden net buiten Kaapstad. En zoals het een goeie Afrikaner betaamd: ingegoten -met die paplepel!- met braaien, vlees, biltong en... vissen. Het is net zoals fietsen of schaatsen in Holland, je doet het van jongs af aan.
In het weekend besloten we te gaan vissen bij de Kraal. Met een paar verse sardienes uit Port St Johns in de achterbak als aas gingen we op pad, alleen bedacht ik me onderweg dat er iets ontbrak... een hengel! Hoe kon ik dat nou vergeten? Gelukkig kon ik er eentje lenen van Dylan, de eigenaar van de Kraal. In ontstuimig weer klauterde we vervolgens over de steile kliffen van de Wildcoast, terwijl in verte de walvissen hoog uit het water sprongen, totdat Marnus een geschikte visplek gevonden had. Na een paar instructies van de master over de swiffel, de zinker, de haak en de vislijn, gooide ik m'n eerste hengeltje uit: meteen vast achter een rots.. Ai dios! Ik kon gaan zwemmen (tussen de haaien) om de haak los te maken. Maar bij de volgende worp had ik meer geluk: beet!! Enthousiast haalde ik m'n lijn in en het bleek een tropische aal te zijn, die m'n halve sardien had ingeslikt. Ik heb m maar teruggegooid, want hij zag er wat giftig uit. Het bleek wel het enige te zijn wat we dat weekend zouden vangen, ondanks de hulp van wat lokale visjongetjes die ons voor vijf rand 2 verse visjes gaven als levend aas. Ook bij het riviertje dat uitkomt bij ons strand Mpande wilden de vissen niet bijten.. Wel een krabbetje gespiest, die op de braai belandde. Evenals de meegebrachte JAN-boerenworst, mmmm!!
Het volgend weekend heb ik in Durban m'n eigen hengel gekocht, en ook eentje voor Josh, samen met allerlei handige visspulletjes en -attributen, zoals een viskoffertje en twee driepuntskrukjes. Op maandag waren we vroeg klaar in het ziekenhuis en het was stralend visweer, dus haastten we ons gedrieën naar het strand met de nieuwe hengels, een koelboxje vol Castles en wat kooltjes om alle versgevangen vis te kunnen braaien op het strand. Omdat de sardientjes op waren, gebruikten we kleine versgevangen krabbetjes als aas. Maar de vissen trapten er niet in..O whale ehh well, het is toch wel heel leuk&ontspannend dat vissen:-) Het weer kan hier trouwens plots veranderen en in de avondschemering werden we verrast door een tropische wolkbreuk die het braaivuurtje meteen doofde. Kletsnat en in het donker staken we de rivier over op weg naar de auto, om vervolgens in de auto totaal vast te komen zitten op de modderige heuvels van de Kraal. Gelukkig kregen we hulp van een lokaal jongetje die een alternatieve route wist en met veel moeite konden we de auto over alle heuvels duwen. Hij kreeg 10 rand voor z'n goeie hulp. Drijfnat en helemaal zwart van het opgespatte modder kwamen we thuis. Wat een avontuur voor de maandag, of zoals Marnus zei: "N lekker hengel, toe nat gereen en toe vasgesit...".
In het ziekenhuis gaat alles nog steeds lekker z'n gangetje. We zijn nog met vier dokters over en er zijn dus deze maand vier studenten uit Kaapstad, dus ieder heeft z'n eigen co. Baie gezellig en ze weten&kunnen al superveel. En ook goed voor m'n Afrikaans. De kleine verschillen zijn baie snaaks (heel grappig): een nijlpaard is een seekoei, een ei is een eier en een kip is een hoender. Ik doe deze maand de maternity afdeling, dus dat betekent veel "babagies vang" en echo's maken. Het is er een gezellig hoenderhok.
Ons huis begint ook al steeds gezelliger te worden, door het planten van een palmen- en kruidentuin en door alle komst van allerlei onverwachts bezoek. Zo lopen de huisdieren van Maartje vaak de heuvel op om bij ons te komen buurten: Lodewijk de kat en Daisy de hond met dochtertje Shoupet. En we hadden laatst nog een bezoeker... midden in de nacht werd ik wakkergeschrikt door een hoge angstschreeuw. Op de gang kwam ik Josh tegen, die iets in z'n ooghoek had zien bewegen toen hij op de wc z'n boekje zat te lezen. Het bleek een spin te zijn ter grootte van mijn hand. Het glas dat we over hem heen zette paste ook maar net.. En hij bleek ook nog op water te kunnen lopen, toen we m probeerde door te spoelen. Brrr... elke keer als ik nu op de pot zit kijk ik even achterom of hij niet in m'n bil gaat bijten. Toen ik de foto van hem de volgende ochtend bij de overdracht liet zien, herkende Marnus het als een bobbejaan-spinnekop. "Nie dodelijk nie, maar mens kan wel van opswel". Het lijkt wel Afrika!
Jafrikaan
-
18 November 2011 - 20:32
ML:
Hi Jan,
Nu ik die spin zie twijfel ik toch een beetje over een bezoek aan Isilimela. Maar het plan is toch om in januari of februari te komen. Heb je mijn mail al gezien? Komend weekend ga ik naar Berlijn en het volgend weekend naar Aix. Je verslag en foto's zijn weer super dus we zien wel uit naar een bezoek aan jou en alle mooie plekjes in de buurt. Tot mails, groetjes en x ML -
18 November 2011 - 23:07
JCR:
Mooi man
-
19 November 2011 - 05:53
S En S:
Die spin is nog steeds verschrikkelijk zeg holy cow! Maar goed visverhaal verder, waarom niks over onze wilde avonturen in Durban haha? Nogal noemenswaardig allemaal, vooral de dolfijnenshows! Nu kunnen we met een gerust hart terminaal ziek worden:).
Tot volgende week, we missen je wel hier hoor!
xxx -
19 November 2011 - 13:46
Marije:
'whale ehh well'.... dr jean STRAFADJE voor hoog gehalte aan slechte grappen ;) -
19 November 2011 - 18:23
Annemarie :
He zuiderbuur,
Leuk om je verhalen te lezen. Vanmiddag in de hangmat onder de mangoboom je site ontdekt. Herkenbaar. Deels dan, die verhalen van het jongleren met messen herken ik in Zimbabwe niet. Heb hier zelfs nog nooit moeten hechten. Een heel veilig land dus, behalve als je blanke boer of politicus bent, maar dat ben ik niet. Een gewoon tropendoktertje laten ze vast met rust. Dat ongedierte is wel herkenbaar, spinnen zijn nog relatief onschuldig, laten alleen een pijnlijke herinnering na. Slangen zijn heel wat erger, aiai wat kunnen die necrose geven. Gelukkig zelf nog geen tegengekomen, we hebben hier geen antigif ook. sNachts dus maar met de auto naar het ziekenhuis.
Groeten vanuit het zuiden van Zimbagbe, Morgenster ziekenhuis, Masvingo.
Relatief dichtbij, misschien kom ik nog wel eens langs, maar die afstanden zijn niet te onderschatten. Mn husband gaat morgen naar Jo'burg en dat is al ver.
succes daar,
Annemarie Horst-Vogel -
20 November 2011 - 09:13
Anne:
ha jan!
klinkt baie goed allemaal :)
heb ook nog even kunnen genieten van je congres-foto's op de tropenartsencarrieredag :D
kijk uit naar je volgende verslag
groetjes Annie, en vast ook van don Choco ;) xx
-
20 November 2011 - 09:57
Josien:
Indrukwekkend, die spin. Ik hoop dat ie niet goed kan zwemmen. En die haai, heb je die `in het wild' gezien? Is Marnus de man met de rode baard? -
20 November 2011 - 17:21
Sanne:
Bleghhh! Die spin!!! :s -
20 November 2011 - 22:09
Luc:
Hoi johnster, weer fabuleus allemaal. Mooi om te lezen en fraaie kiekerella's wederom.
Luc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
