Tropical congresje Barcelona

Na het daverende succes van het vorige tropencongres in Verona, wilde ik dit jaar ook graag weer gaan, dit keer in Barcelona. Qua planning kwam het niet zo goed uit, aangezien ik pas drie weken in Isilimela begonnen ben, maar ja.. Ik kon gelukkig vrij krijgen omdat m’n aardige Nigeriaanse collega Obiechevu een weekje later vakantie nam. Muchas gracias! En zo ging ik dan, op weg naar Barca!

Op Plaça Catalunya werd ik warm onthaald door David el Léon, die me drie weken daarvoor nog had uitgezwaaid op Schiphol. En la fiesta kon beginnen! Met de backpack op de fiets direct naar het strand, waar we de andere tropenartsen enigszins brak aantroffen na een avondje doorhalen. Nat houden en terug rollen in zee. Met een frisse duik in zee en een vers bereide mojito, muy bonitoo, was ik de lange reis weer vergeten. Visca el Barca!! ’s Avonds even een paellaatje gegeten met de hele Nederlandse tropendelegatie: oud gedienden, azulletjes en het aanstormend talent.

De volgende dag begon het congres, vanuit ons appartement aan de Ramblas een half uurtje fietsen langs het strand. De openingsceremonie begon meteen lekker, na een openingswoord door de prinses van España, gingen vervolgens enkele professoren een prachtig verhaal houden over de laatste ontwikkelingen in de tropengeneeskunde. In het Spaans! Caramba, maar goed dat ik hier ooit een (weekje..) talencursus heb gedaan... Maar de rest van het congres was wel in het Engels en afwisselend erg interessante praatjes, die ik nu ook wat meer in de context kan praten nu ik Afrika werk, tot totaal onbegrijpelijke onderzoekjes naar elanden in Lapland(?). En tussendoor heerlijke hapjes en gadgets, zoals DEET-doekjes en pennen.

Naast het razend drukke en intensieve congresleven, konden we gelukkig ook tijd vinden voor wat ontspanning: op loopafstand van het congres was al een ideaal strandje waar we in de pauze verzamelden voor een duik in zee. Of gewoon even stiekem ontsnappen als je in slaap viel bij de praatjes. En ’s avonds een hapje eten of een sangriaatje drinken in het rijke aanbod aan leuke restaurantjes en barretjes in Barca, om vervolgens de clubs te verkennen. De Opium of de Carpe Diem. Ai dios!!

Ik heb echt een topweekje gehad: weer andere mensen ontmoet die ook de tropenliefde delen, mijn geliefde oud-NTC (tropencursus) collegaatjes gezien en van de Barcelonese keuken en cultuur genoten. En natuurlijk veel opgestoken op het congres, net zoals over leverfalen&ascitespuncties, ST-veranderingen en pathologische Q’s tijdens het voetballen op het strand, insomniente masters, natte tostado’s, kwalletjes in de zee en alles over muggen en flavivirussen. Het voelde als een grote familie.

Elk afscheid is de geboorte van een mooie herinnering.

Volgende keer in Rio de Janeiro!! Adéu, Juan