Lion the Morning Sun

Via een collega tropenarts hadden ze mijn e-mail gekregen. Anne en Rosa, twee laatstejaars co-assistenten uit Utrecht die wel in Isilimela wilden komen overwinteren. Of eigenlijk overzomeren, want de seizoenen zijn hier omgedraaid. En de Afrikaanse winter kan best koud zijn, vooral als je geen kachel hebt. Gelukkig kan het nog steeds dertig graden worden, maar dat is wel een uitzondering.

De ontmoetingsplek was Amphitheater Backpackers in de prachtige en indrukwekkende Noordelijke Drakensbergen, halverwege Isilimela en Johannesburg. Bijna tegelijk kwamen we aan, Josh en ik met Dusty de Landrover en Anne en Rosa met de Bazbus. Grappig om zo in the middle of nowhere te ontmoeten. Als introductie hebben we meteen een springfoto gemaakt, en toen was het ijs gebroken. De rest van de dag gehiked naar Cathedrals Peak -niet verdwaald deze keer- een cocktailtje gedronken en gepoold: blond vs donker. De volgende dag stond de Sani Pass op het programma, die we een halfjaar daarvoor ook al hadden beklommen. Na wat ernstige opstartproblemen -Dusty houdt niet van de kou- bereikten we dan uiteindelijk toch de besneeuwde top in Lesotho, voor een welverdiende Glühwein en openhaard in de hoogste pub van Afrika.

Terug in isilimela ging het "zesweekse" co-schap dan toch echt van start. En er zijn genoeg leuke dingen te doen en te beleven in het ziekenhuis. Visite lopen op de verschillende afdelingen, OPD-en met dr Rosenbeeke of je eerste keizersnee doen. Met tussendoor een kopje koffie met ouma's beskuit. Maar onze werkzaamheden blijven niet beperkt tot het ziekenhuis alleen, we gaan ook op "outreach" naar de verscheidene kleine door zusters bemande kliniekjes in de omgeving. Samen met Anne ging ik al vroeg in de morgen op pad met de stethoscoop, lunchpakketje en wat boeken in de Landrover en op zoek door de heuvels van Wildcoast naar Qandu-clinic (Q met een luide champagnekurk-klik). Aldaar zie je -na het ochtendgebed- samen met de zusters de patienten die ze hebben verzameld voor als de dokter komt en als ze heel ziek zijn kun je ze achterin de Landrover mee naar het ziekenhuis terugnemen. Maar wij waren al mooi op tijd klaar en precies nog tijd op de terugweg voor een eerste biertje van de dag op het strand. Dit is het echte tropenartsleven!

In het weekend dat Josh dienst had, ging ik met de dames op safari in Addo Elephant Park. En als echte Hollanders gingen we natuurlijk kamperen, tussen de wilde dieren. Met het pop-up tentje in de achterbak en mijn matras op het dak reden we -in de regen- richting park. Gelukkig hadden we voor de eerste avond een bungalow, zodat de matras met een straalkacheltje weer kon drogen. Op avondsafari zagen we al een paar olifanten en buffels voorbijrennen. De volgende dag had Dusty weer even een "pull-start" nodig tussen de wilde dieren maar toen we eenmaal op pad waren, zagen we (en zongen we): a lion in the morningsun! Jagend op een paar malse springbokjes. Het bleef het hele weekend regenen, maar we lieten ons niet kennen en hebben toch heerlijk gekampeerd en gebraaid in de achterbak van de Landrover. Wat een avontuur!

Het laatste lange weekend had Josh een bungalow gehuurd op Mpande beach met prachtig uitzicht op zee. Doordat het zo dicht bij het strand ligt, is er een constante aanvoer van lokale bevolking met vers gevangen mosselen, oesters en kreeften. Wat een overdaad. We hadden ons hele hebben en houden verhuisd van Isilimela naar Mpande, slechts 5 kilometer verderop, maar het voelt meteen aan als vakantie. Overdag lekker kreeft eten en zwemmen in zee en vissen. Omdat de Olympische Spelen voor de deur stonden, hebben we onze geheel eigen Beach-OS gehouden met onder andere kokosnootwerpen en discus (gedroogde koeienvlaai) werpen. 's Avonds had ik dan de allang beloofde "pubquiz" georganiseerd, speciaal voor Josh's afscheid en het was een groot succes. Vanaf mijn bungalowtje keek ik precies uit over het strand en op maandagochtend nam ik in alle vroegte een ijskoude ochtendduik, om vervolgens met z'n allen naar het werk te gaan. Tsja, misschien moet ik ook maar een beachhuisje kopen?

Het volgende weekend namen we afscheid van Josh, en daarna ook van Anne en Rosa in Grahamstown, waar ze achterin een bakkie hun reis vervolgden richting Kaapstad. Het was een geweldige tijd en tot ziens op de grote Isilimela reünie in Nederland!

Jafrikaan